Δροσάτη ετούτη τ΄Απρίλη η μέρα,
ο ήλιος με φως την αυλή πλημμυρίζει.
Τα ζουμπούλια στον κήπο ανθισμένα
κι η πασχαλιά, στα
μαβιά της ντυμένη,
τις ευωδιές της χαρίζει.
Τα χελιδόνια ξανάρθαν και φέτος,
γεμάτα χαρά μελωδικά τιτιβίζουν
Οι μελισσούλες τα λουλούδια ζαλίζουν,
τσιμπολογούν και βουίζουν.
Ο πατέρας στον κήπο τ' αμπέλι σκαλίζει,
η αδελφή μου πιο πέρα τις σκάλες σκουπίζει,
κι η μητέρα στον φούρνο κουλουράκια φουρνίζει.
Αχ! Όλη η γειτονιά μοσχομυρίζει!
Κι εγώ, της οικογένειας ο μικρός,
ο χαϊδεμένος της μάνας γιος,
ο χαϊδεμένος της μάνας γιος,
στην κληματαριά από κάτω αραχτός,
αναρωτέμαι αν θα ‘ναι η ζωή μου όλη
μια Κυριακή μια
σχόλη.
......................................
......................................
Από μια θύμηση παλιά
ξημέρωσε και τούτη η βραδιά .....
Δευτέρα φθινοπωρινή,
πάμε πάλι για δουλειά.