Τα απομεινάρια μιας αγάπης


Πάει καιρός που αναζητώ
τη ζεστή σας ανάσα.
Το αισθάνομαι,
θέλετε να φύγετε, 
να γίνετε μνήμη.
Μην ανησυχείτε
τι θ' απογίνω.
Έτσι απλά πείτε
ένα γεια και χαθείτε
σαν πρωινό πεφταστέρι.
Είμαι ήδη μακριά
από σας και τον κόσμο σας.
Σας υπόσχομαι κανείς
δεν θα σας αντικαταστήσει.
Ό,τι ήξερα για την αγάπη
το πήρατε από μένα,
ό,τι έμαθα για την αγάπη
το πήρα από σας.
Τα απομεινάρια 
των συναισθημάτων μου,
άπλυτα στη βαλίτσα σας.
Τίποτα δεν απέμεινε
για χαρά ή για λύπη.
Μην ανησυχείτε,
κλείστε αθόρυβα την πόρτα
χωρίς το στερνό σας βλέμμα.
Δεν είναι δύσκολο,
σας υπόσχομαι,
αφού το "εμείς"
πάει καιρός που μας άφησε
σελίδα του χτες,
που γέμισε σκόνη.
Συνεχίστε τον δρόμο σας,
ποιος νοιάζεται για μένα;
Ούτε εγώ πια.
Είμαι μόνο ανήσυχος
για το αύριο που σας περιμένει,
αν κάποιος άλλος
προστάτης άγγελος
θα νοιάζεται για σας.