Μάη μου ροδοστόλιστε
και μοσχομυρισμένε
με τα πολύβουα πουλιά
και τ΄ανθόσπαρτα λιβάδια
που πυρακτώνεις τα κορμιά
και ξεκουμπώνεις τις ψυχές
στα παλικάρια και στις λυγερές.
Μάη λάγνε κι ανθοκέρασε,
τις νιότες τις περασμένες
πόσες χαρές εχάρισες
κι αγάπες μεθυσμένες..
Μάη στεφανόπλοκε
και δολοπλόκε Μάη,
μπρος στα πόδια σου
απλώνεται το θέρος
και ..ψυχορραγεί ο Έρως!
Χρήστος Κωστελίδης