Οι έρωτες της άνοιξης

 

Κάθε Μάρτη κάθε Απρίλη
κάθε αυγή και κάθε δείλι
σαν ανθίζουνε οι κήποι
αρχινά το καρδιοχτύπι.
Προσμονές κατάνυξης,
αχ! Αυτοί,
οι έρωτες της άνοιξης!

Απατηλοί και φευγαλέοι,
μα Θεέ μου, τόσο ωραίοι!
Όλο χάρη κι όλο μπρίο
μια στο τρένο μια στο πλοίο,
ένα βλέμμα, ένα χάδι,
ένα φιλί μες στο σκοτάδι.

Σε μεθούν και σ' ανεμίζουν
και τα τείχη σου γκρεμίζουν
μα σαν τ' απόδημα πουλιά
φεύγουν πάντοτε μακριά.
γητευτές Σαρακηνοί,
έρωτες εαρινοί!

                                                                                                  Χρήστος Κωστελίδης